Στη διάρκεια της δεκαετίας του εξήντα εμφανίζεται το νέο επιστημονικό παράδειγμα που θα υποστηρίξει την θεραπεία οικογένειας ως αυτόνομη θεραπευτική προσέγγιση. Η συσσωρευμένη μέχρι τότε εμπειρία και γνώση αξιοποιεί τη θεωρητική δουλειά πάνω στα συστήματα και την εφαρμόζει στο πλαίσιο της οικογένειας. Η ομάδα του Μιλάνου την ίδια δεκαετία θα χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά τον τίτλο "συστημική θεραπεία οικογένειας". Η ονομασία συνδέεται άμεσα με το γεγονός ότι η θεραπευτική προσέγγιση, παρά την αδιάπτωτη μέχρι σήμερα εξέλιξή της, στους χώρους της αφήγησης και των νευροεπιστημών συνεχίζει να χρησιμοποιεί σαν κύριο σηματοδότη βασικές παραδοχές από την Γενική Θεωρία Συστημάτων, την κυβερνητική επιστήμη και τη θεωρία της επικοινωνίας.

Χαρακτηριστικά, το 1981 η αντιπροσωπευτικότερη χρονικογράφος της οικογενειακής θεραπείας Lynn Hoffman δημοσιεύει το θεμελιώδες έργο για την οικογενειακή ψυχοθεραπεία με τίτλο «Τα Θεμέλια της Οικογενειακής Θεραπείας» (Studio University Press, 2012). Στο βιβλίο αυτό κάνει μία διευκρίνιση, ώστε ο υπότιτλος να αναφέρεται στη συστημική προέλευση της θεραπευτικής προσέγγισης: "Ένα εννοιολογικό πλαίσιο για την αλλαγή στα ανθρώπινα συστήματα".

Στην Ελλάδα ο όρος συστημικός χρησιμοποιείται ταυτοποιητικά στον τίτλο της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής και Οικογενειακής Θεραπείας (ΕΛΕΣΥΘ), της Συστημικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδας (ΣΕΒΕ), της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Σκέψης και Ψυχοθεραπείας Οικογένειας (ΕΕΣΣΚΕΨΟ) και της Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας και Παρέμβασης (ΕΣΥΘΕΠΑΣ). Με ανάλογο τρόπο εμφανίζεται και στην περίπτωση του ομοσπονδιακού οργανισμού, που φέρει τον τίτλο Ελληνική Ομοσπονδία Εταιρειών Συστημικής Θεραπείας και Θεραπείας Οικογένειας (ΕΘΟΣ).

Η EFTA, European Family Therapy Association καθώς απευθύνεται στους εν γένει οικογενειακούς ψυχοθεραπευτές της Ευρώπης, έχει εντάξει τον συστημικο προσανατολισμό της περισσότερο στην καταστατική δομή της , τον προγραμματισμό των επιστημονικών εκδηλώσεών και το περιεχόμενο των οργανωτικής φύσεως δραστηριοτήτων, παρά στον τίτλο της.